Kendimi mi kandırıyorum bilmiyorum ama bazen insanlara sadece dinlediğim şarkıları bana dinlerken bir şeyler hissettirsin diye aşık oluyorum. Bazen ise bu nedenle olmuyor aşık olmalarım.
Bazı şeyleri sırf olmalı diye yapmak çok zoruma gidiyor.
Arka planında baştan aşağı The Strokes'un Is This It albümünün çalındığı bir fim var aklımda. Bu fikri çalan Çalgıcı Karısı Binnaz'dır. Şimdiden söyleyeyim.
Resmi olarak Hisarüstü'ndeki a.k.a. Cehennemin Dibi'nden seslendiğimiz evdeki son günüm ama evde bile değilim. İşletme binasının önünde merdivenlerde oturup bu yazıyı yazıyorum.
Bugün en yakın arkadaşımdan eve mi çıksak teklifi aldım. Korkumdan geri dönmedim.
"Korkumdan ağladım, sabahladım, gelmeyin üstüme."
Welcome to The Ergenlik
Son zamanlardaki az sayıdaki samimi iltifatlarımdan biriydin "Güzelsin. Genel olarak."
Samimi duygularımı söylememekte bir dünya deviyim.
Dünya deviyimi böyle yazınca olmadı. Sözde daha iyi gidiyor.
